Anorektyczka część 1

Anorektyczka - Rozdział 1. Julia stała bardzo blisko lustra i kręciła głową. Była bardzo chuda. Za chuda. Była już prawie anoektyczką. Dziewczyna nie mogła tego znieść. A zostało 6h do melanżu u Tomka... Poszła do kuchni, zjadła 10 batoników. Ponownie spojrzała w lustro, ale nic sie nie zmieniło. Julia była załamana. Położyła sie na łóżku i zaczęła płakać. Została godzina do melanżu, trzeba było się na poważnie pzygotować. Julia nałożyła czaną sukienkę. Zrobiła makijaż. Julia była piękną dziewczyną. Miała długie blond włosy i brązowe oczy. Była wysoka i chuda, lecz miała duży biust w przeciwieństwie do większości anorektyczek. Ale jedna myśl nie dawała jej spokoju. Przecież ona tam nikogo nie zna... Oprócz Tomka, ale jego znała tylko z widzenia, więc trudno w ogóle mówić o znajomości. Jednak stwierdziła, że ten melanż może być świetny, bo będzie dużo osób. Pojechała na miejsce taksówką, większość gości już wtedy była. Tomek zaprosił ich do swojej willi, miał tam 2 baseny, kort tenisowy i inne rzeczy, których przeciętny człowiek nie ma. Nagle ktoś do niej podszedł i chwycił za ramię. - Cześć, jestem Mateusz. Jestem przyjacielem Tomka i mam cię zaprowadzić do miejsca gdzie są już prawie wszyscy. - Hej, jestem Julia. Okej, prowadź. Mateusz poprowadził ich do domu i wjechali windą na 3 piętro. Poszli na lewo i ich oczom ukazał się ogromny basen i wielka scena do tańczenia. Julii ścisnęło się serce. Nie podobało jej się tu. Nie nawidziła tańczyć do tego ta duchota od ludzi już ją przygniatała. Minutę później Tomek wrzasnął: - Co chcecie robić ludzie ? Wszyscy zgodnie oprócz Julii odpowiedzieli : - Rozbierana butelka ! Tak, Julia miała rację. Już kompletnie jej się tu nie podobało. Dalej? = komentuj lub lajknij. Chcesz przeczytać następną część jakiegoś opowiadania ? Nie krępuj się, pisz w komentarzach.